Είχα την ευκαιρία να ταξιδέψω τον Ιανουάριο του 2016 στην Ειδομένη. Πήγα με ομάδα καλλιτεχνών με σκοπό να κάνουμε ένα πολιτιστικό δρώμενο σε μορφή παρέλασης.Ήταν ακριβώς τις ημέρες πριν κλείσουν οριστικά τα σύνορα. Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε :ΕΔΩΌπως έχει συμβεί και άλλες φορές, για παράδειγμα στο ταξίδι στην Ρουάντα (περισσότερα θα βρείτε:ΕΔΩ) έτσι και στην Ειδομένη συνέδεσα την τάξη μου με αυτό το γεγονός.
Πολλές συζητήσεις έγιναν κατά την διάρκεια κάποιων μαθημάτων, προβολές και εργασίες, πάντα κάτω από την ομπρέλα των Ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
Τα παιδιά στη συνέχεια έφτιαξαν ζωγραφιές με μηνύματα και ευχές για τα παιδιά της Ειδομένης. Κάποιες από αυτές έγιναν "Το σεντόνι της Αγάπης", κάποιες άλλες πλαστικοποιήθηκαν και έγιναν γιρλάντες. Αυτές "στόλισαν" τα σύνορα, Ελλάδας-FYROM.
Ορίστε μερικές φωτογραφίες:
Μόλις επέστρεψα από την Ειδομένη μετέφερα στα παιδιά όσα ειδα. Η ιδέα πως τις ζωγραφιές αυτές τις άγγιξαν χέρια παιδιών από εκείνα που βλέπουμε να υποφέρουν σε φωτογραφίες πάνω σε βάρκες και σε καταυλισμούς, έδωσε μεγάλη συγκίνηση στα παιδιά.Αισθάνθηκαν πως αυτή η κατάσταση δεν είναι και τόσο μακρινή. Αισθάνθηκαν κατά κάποιον τρόπο ένα είδος "αδελφοποίησης" με αυτά τα παιδιά.
Τους έφερα να δουν και να αγγιξουν τις ισοθερμικές κουβέρτες που μπορεί να ήταν κάπως διασκεδαστικές αλλά τελικά καταλάβαμε πως ήταν ένα αντικείμενο που μάλλον συμβολίζει πόνο και βάσανα.
V;ideo από την κατεστραμμένη πόλη Homs της Συρίας.
Ένα 7χρονο κοριτσάκι από τη Συρία μιλάει για τη ζωή της σαν πρόσφυγας .
κ.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου