Χριστός Ανέστη;

Mr Ferenz singing, Obisovce 1967

Picture by:Marketa Luskacova

      Ξέρω...Δεν ειναι στη μόδα να πιστεύεις στον Χριστιανικό  Θεό. Στους δικούς μου κύκλους των καλλιτεχνών δε, όποιος τολμήσει να εκφράσει τη χριστιανική πίστη, μετατίθεται αυτόματα στη σφαίρα του γραφικού. Στις μέρες μας η  ενασχόληση με τα θέματα της εκκλησίας..ή απλά η μελέτη των χριστιανικών βιβλίων, θεωρείται  σκοταδισμός. Αντίθετα "επιτρέπεται" , είναι δηλαδή πολιτισμικά ορθό να πιστεύεις- να έχεις εναποθέσει την εμπιστοσύνη σου  δηλαδή-  σε άλλες μεταφυσικές θέσεις και συνήθειες, πχ. τα ζώδια, τα Ταρό, τις ενεργειακές-ανατολίτικες θρησκείες, κ.α. Τα τελευταία δε, είναι main stream, είναι in..στη μόδα.. είναι trends...

Από την άλλη, φωνές διεκδικούν τα δικαιώματα των θρησκευτικών μειονοτήτων για να χτίζουν ελεύθερα τους λατρευτικούς τους χώρους. Και η προσωπική μου γνώμη είναι πως καλώς το πράττουν καθώς, κάθε πολίτης που συμμετέχει στη κοινωνική και οικονομική ζωή αυτής της χώρας πρέπει να αισθάνεται την ελευθερία να εκφράσει την θρησκευτική κουλτούρα που επιθυμεί.
.
Ίσως εν μέρη να είναι  δικαιολογημένη αυτή η αντίδραση, καθώς κάποιοι εκπρόσωποι της χριστιανικής πίστης τόσο στην ορθόδοξη ομολογία όσο και στις άλλες δυο, την προτεσταντική και την καθολική, έχουν συμπεριφερθεί  μισαλλόδοξα και με  έλλειψη ανθρωπισμού.
Τέτοιες φωνές δεν πρέπει να είναι αποδεκτές στις μέρες μας.

Αλλά τι γίνεται με εκείνες τις άλλες  φωνές που προσπαθούν να κάνουν πράξη την χριστιανική πίστη;
Και υπάρχουν πολλές τέτοιες φωνές τριγύρω μας.
Αθόρυβα και προσεκτικά παρηγορούν, ενισχύουν και συμπαραστέκονται στους ανθρώπους που υποφέρουν σε αυτές τις σκοτεινές μέρες. Οικονομικά και ηθικά.  Και  ενθαρρύνουν τους απλούς πολίτες να βγουν από τα προσωπικά τους προβλήματα για να βοηθήσουν άλλους. Στο όνομα του Θεού αυτή τη στιγμή απλοί άνθρωποι αγκαλιάζουν, βρίσκουν στέγη, τροφή, εργασία σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη, αγκαλιάζουν και φροντίζουν τοξικομανείς, άστεγους διαφυλικούς, ασθενείς με aids. Ανοίγουν τα σπίτια τους σε μετανάστες και μοιράζουν το ψωμί των παιδιών τους μαζί τους.
Ξέρω μερικούς από αυτούς του πιστούς, προσωπικά.

Σε αυτές τις δύσκολες μέρες υπάρχουν αυτοί οι άνθρωποι της πίστης. Πάντα υπήρχαν σε αυτήν τη χώρα.
Μέσα στη βουή της Αθήνας όμως χάνονται..
Και μπερδεύεται η εικόνα τους μέσα στον αδιέξοδο φανατισμό και τα στερεότυπα.

Δεν ξέρω...
Ας σκεφτούμε ξανά την Πίστη και ας αναθεωρήσουμε..

Χριστός Ανέστη για όλους μας.

Picture by Marketa Luskacova 
more pictures:ΗΕRE