Δευτέρα 14 Απριλίου 2014

Ο Παντελής.

       Τον είδα να σηκώνεται από τη θέση του με το γνωστό κατσούφικο στόμα. Ήταν η ώρα του.. Σα να είναι κουρδισμένος , αφήνει να περάσουν τα πρώτα 10 λεπτά και μετά σηκώνεται για να ζητήσει άδεια να πάει στη τουαλέτα. Σε κάθε μάθημα.
      Και το κάνει γκρινιάρικα κάθε φορά, για να τονίσει με αυτόν τον τρόπο το Επείγον της υπόθεσης..
Πάντα το ίδιο εκτός από κάποιες φορές που παίρνει ύφος προσποιητά του τρομαγμένου για να μου περιγράψει τις ιστορίες του Πάντερ-man και του Σούπελ man. Και αφού βεβαιωθεί πως έχω τρομάξει αρκετά, τότε ζητάει τουαλέτα..

      Ήρθε λοιπόν και στάθηκε μπροστά μου και περίμενα να ακούσω το καθιερωμένο αίτημά του..

Tον είδα να κομπιάζει..να κάνει παύση και το γκρινιάρικο πρόσωπο να μεταστρέφεται σε ένα γλυκό.

Και ετσι γλυκά και τρυφερά μου είπε:

-"Κυλία! Μα τον Θεό είσαι Όμολφη!"
(Παντελής Α2).

..Να μην τον φας από Αγάπη μετά;;;;

ΥΓ. Είχα τα μαύρα μου τα χάλια εκεινη την ημέρα..

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου