Ο Ματίας είναι μαθητής της Β Δημοτικού και κατάγεται από τη Ρουμανία. Είναι "τραλαλό", υπερκινητικός, ηγεμονικός και ο χιουμορίστας της τάξης. Ψάχνει την θέση του στην ομάδα γι αυτό και εμπλέκεται συνεχώς σε καυγάδες. Αλλά όχι μόνο σε καυγάδες. Παίρνει και άλλους ρόλους. Ένας από τους συνηθισμένους ρόλους του είναι να γίνεται εξυπηρετικός και αγαπησιάρης. Και εγώ όπως και οι υπόλοιποι δάσκαλοί του, είμαστε εκεί για να εισπράττουμε όλα αυτά τα συναισθήματά του, κομπάρσοι τις περισσότερες φορές στην παράστασή του.
Ήρθε χθες παραπονιάρικα να μου ανακοινώσει την θυμωμένη απόφασή του πως δεν έχει καμιά διάθεση να κάνει την εργασία που τους είχα βάλει.
Ξαφνικά αισθάνθηκα πως αγαπώ από τα βάθη της ψυχής μου αυτό το έξυπνο μουτράκι. Η "μαμά" κυρία των εικαστικών του τσίμπησε τα μαγουλάκια! (Το Μαμά είναι ένας τίτλος που ακούμε συχνά από τα παιδιά των μικρών τάξεων).
Του τσίμπησα τα μαγουλάκια: " - Βρε Ματίας, πόσο καλό παιδί είσαι! Πόσο μα πόσο καλό παιδί είσαι..Είμαι πολύ τυχερή που σε γνώρισα."
Χαμογέλασε. Μετά σα να τρύπωσαν τα λόγια μου μέσα του και σκυθρώπιασε. Και έμεινε σιωπηλός να με κοιτάζει στα μάτια. Έψαχνε λόγια για να μου εκφράσει αυτό που ένιωθε. Το προσωπάκι του έμενε αμήχανο να με κοιτάζει.
-Τι έπαθες, τον ρώτησα.
-Οχι...οχι.. δεν είμαι καλό παιδί. Το λένε Όλοι. Όλοι. Παντού. Δεν είμαι καλό παιδί. Δεν λες αλήθεια κυρία.
Και έφυγε θυμωμένος, με έντονες κινήσεις και μπερδεύτηκε με τα υπόλοιπα παιδάκια. Υπερκινητικός και θυμωμένος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου