Στα πρώτα μαθήματα ερχόταν και με ρωτούσε συχνά:" Με αγαπάς;"
Αμέσως ακολουθούσε το: "Γιατί με αγαπάς;".
Εγώ τότε απαριθμούσα όλα τα προτερήματα και παίνευα την καλοσύνη της.
Στο επόμενο διάστημα, η σχέση μας είναι αλήθεια πως κλονίστηκε αφού η Γκουέρνικα και η Κραυγή δεν ήταν τα κατάλληλα έργα για εκείνη και τρόμαξε.
Μετά μιλήσαμε και της εξήγησα πως αυτά τα έργα μιλάνε για τα συναισθήματα και τις ιδέες των ζωγράφων. Απλά ζωγράφισαν τον φόβο τους και την ανησυχία τους. Συναισθήματα που έχει και η ίδια.
Κατάλαβε, αλλά μου ζήτησε να μην της ξαναδείξω τέτοια έργα.
Προχθές μου έκανε δώρο αυτήν την ζωγραφιά:
"Είναι όλοι οι άνθρωποι που με αγαπάνε και δεν θέλουν να πάθω κακό", μου είπε.
(Η μαμά, η δασκάλα των εικαστικών, Εκείνη και ο Μπαμπάς).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου